อธิบายท้ายบท สนทนาภาษาจีนการทักทาย

อธิบายท้ายบท สนทนาภาษาจีนการทักทาย

หลังจากที่ได้ฝึกจากบทสนทนาไปแล้วเป็นยังไงกันบ้าง เจอเสียงซาวด์แทร็คกันจนหูชาแล้วหรือยัง(อย่าเพิ่งท้อนะ เพิ่งจะเริ่มเอง^^) ต่อไปก็จะเป็นการอธิบายข้อสงสัยและข้อควรรู้กัน

คำลงท้าย “ครับ” “คะ”
ไม่มีคํารับหรือคําลงท้ายเพื่อแสดงความสุภาพเหมือนในภาษาไทย สำหรับผู้ที่เริ่มเรียนภาษาจีนบางคนจะไม่คุ้นเคยและรู้สึกว่าไม่สุภาพ บางคนจึงใส่คำว่า “ครับ” หรือ “คะ” ไว้ท้ายประโยคด้วย(เหมือนกับที่เราพูดภาษาอังกฤษเลยนะเนี่ย) ดังนั้นผู้เรียนควรจะทำความเข้าใจกับเอกลักษณ์ของภาษาจีนให้ถูกต้อง(เพราะถ้าพูดไปเดี๋ยวเขาจะงง แล้วจะยิ่งไปกันใหญ่)

“你好！” nǐ hǎo ! สวัสดี

“你好！” nǐ hǎo ! สวัสดี

เป็นคำทักทายทั่วไปที่สามารถใช้ในการทักทายได้ทุกเมื่อ ถ้าเป็นการทักทายกับผู้อาวุโสกว่าหรือเป็นการให้เกียรติแก่คู่สนทนาจะใช้คำว่า “您好！nín hǎo !”ซึ่งมีความหมายว่าสวัสดีเช่นกัน จุดสังเกตุก็อยู่ที่คำว่า你 nǐ ซึ่งแปลว่าเธอ ส่วน 您 nín แปลว่าคุณนั่นเอง

“你好吗？” nǐ hǎo ma? เธอสบายดีไหม

ถือเป็นประโยคทักทายพื้นฐานที่ใช้ในชีวิตประจำวัน เป็นการทักทายคนรู้จักเพื่อแสดงความเป็นห่วงเป็นใย และถ้าเป็นการทักทายกับผู้อาวุโสกว่าหรือเป็นการให้เกียรติแก่คู่สนทนาจะใช้คำว่า “您好吗？nín hǎo ma ？”

“早上好！” zǎoshang hǎo ! อรุณสวัสดิ์

ใช้สำหรับทักทายในยามเช้าเท่านั้น ยังมีคำอื่นๆที่ใช้สำหรับทักทายในยามเช้า เช่น“早安! zǎo'ān” “早! zǎo”คำเหล่านี้สามารถใช้ทักทายโดยลำพังได้และต่างก็มีความหมายว่าอรุณสวัสดิ์ นอกจากนี้ยังมีคำทักทายในช่วงเวลาอื่นๆดังต่อไปนี้

• 上午好 shàngwǔ hǎo สวัสดียามเช้า
• 下午好 xiàwǔ hǎo สวัสดียามเย็น
• 晚上好 wǎnshang hǎo สวัสดีช่วงกลางคืน
• 晚安 wǎn’ān ราตรีสวัสดิ์

คำเสริมท้าย儿 (ér)

ในภาษาจีนจะมีคำเสริมท้ายชนิดหนึ่งที่เรียกว่าคำเสริมท้าย儿 (ér) ซึ่งเมื่อนำไปประกอบกับคำศัพท์อื่นจะเขียนเฉพาะตัว “r” เท่านั้น และจะอ่านออกเสียงควบกับคำท้าย 

บางคำเมื่อเพิ่มคำเสริมท้าย儿 (ér) แล้วจะทำให้ชนิดของคำเปลี่ยนไป เช่น

• 顶 dǐng ค้ำเอาไว้ เป็นคำกริยา
• 顶儿 dǐngr ส่วนที่อยู่บนสุด เป็นคำนาม
• 一点 yìdiǎn 1 นาฬิกา เป็นคำนามบอกเวลา
• 一点儿 yìdiǎnr เล็กน้อย นิดหน่อย เป็นคำลักษณะนาม

บางคำมีความหมายแสดงว่ามีขนาดเล็ก เช่น

• 小碗儿 xiǎo wǎnr จานใบเล็ก
• 衣架儿 yījìar ไม้แขวนเสื้อเล็ก

บางคำมีความหมายแสดงว่าน่าเอ็นดู น่ารัก เช่น

• 小鸟儿 xiǎo niǎor นกน้อย
• 小猫儿 xiǎo māor แมวน้อย

โดยปกติคำเสริมท้าย儿 (ér)มักจะใช้ในภาษาพูดเป็นส่วนใหญ่ และแนวโน้มในปัจจุบันพบว่ามีการใช้ที่น้อยลง บางครั้งก็ไม่พบความแตกต่างระหว่างการมีคำเสริมท้าย儿 (ér) ดังนั้นรู้ไว้ว่าเป็นหลักการแต่ในความเป็นจริงก็ไม่ถึงกับซีเรียสมากนัก

พักสักนิด อย่าเครียดกันนะจ๊ะ

กฏการผันเสียง“不”( bù ไม่ )

เมื่อ“不”อยู่หน้าเสียง4 จะต้องผันเป็นเสียง2 เช่น

• bù bì ผันเป็น bú bì
• bù nì ผันเป็น bú nì

(สงสัยไหมว่าแล้วจะผันทำไมกันเนี่ย เออ อันนี่ผู้เขียนคิดว่าเมื่อผันแล้วทำให้ดูรื่นหูขึ้นนะ)

กฏการผันเสียง3

เมื่อเสียง3 เรียงติดกับเสียง3 ด้วยกันจะต้องผันเสียง3 ตัวแรกให้เป็นเสียง2 เช่น

• gǔzhǎng ผันเป็น gúzhǎng
• zhǎnlǎn ผันเป็น zhánlǎn

(ผันเสียงอีกละ ใจเย็นๆ เริ่มต้นเรียนก็จำมากนิดนึง)

“很” hěn มาก

เป็นคำวิเศษณ์ที่บอกระดับให้ข้อความนั้นชัดเจนยิ่งขึ้น มีความหมายว่ามาก วางไว้หน้าคำคุณศัพท์ เช่น

• 很好 hěn hǎo ดีมาก
• 很大 hěn dà ใหญ่มาก

รูปแบบการวางประโยตจะต่างกับไทย อย่าหลงเด็ดขาด

ตั้งใจเรียนกันหรือเปล่า

“太” tài มาก

เป็นคำวิเศษณ์ที่เป็นการบอกระดับเพื่อแสดงให้ข้อความนั้นชัดเจนยิ่งขึ้น ซึ่งจะวางไว้หน้าคำคุณศัพท์ เช่น

• 不太好 bù tài hǎo ไม่ค่อยดี ไม่ดีสักเท่าไหร่
• 不太大 bù tài dà ไม่ค่อยใหญ่ ไม่ใหญ่สักเท่าไหร่

นอกจากนี้มักจะนำมาใช้ในประโยคอุทานโดยจะมีคำว่า “了”(le แล้ว) ไว้ท้ายประโยค เช่น

• 太好了! tài hǎo le ดีไปเลย เยี่ยมไปเลย
• 太美了! tài měi le สวยเชียว